Činjenica je da je brzina života donijela sa sobom mnoge negativne navike, a među njima i manju fizičku aktivnost kod većine stanovnika. Sve su ovo razlozi, pojedinačno ili zajedno, zbog čega su kardiovaskularne bolesti uzrok za oko 18 miliona smrti godišnje u svijetu, a procjene su da će do 2030. taj broj porasti na 23 miliona smrtnih slučajeva.
Kakvo je stanje kod nas, kada su u pitanju kardiovaskularne bolesti, pojašnjava prof. dr Duško Vulić, redovni profesor Medicinskog fakulteta Univerziteta u Banjaluci, visiting profesor Medicinskog fakulteta u Beogradu i dopisni član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.
On ističe da su kardiovaskularne bolesti (KVB), od kojih je koronarno srčano oboljenje najčešće, glavni uzrok smrti kod osoba srednjeg i starijeg životnog doba u većini evropskih zemalja i one uzrokuju 49 odsto svih smrti u Evropi i 30 odsto svih smrti prije 65 godina.
– Međutim, postoje značajne razlike u smrtnosti između zemalja, kao i u jednoj zemlji tokom vremena, tako da je smrtnost u zapadnim zemljama opadala za dva odsto godišnje, a povećavala se za šest odsto u istočnim te dijelovima centralne Evrope. Prema dostupnim podacima iz 2018. godine, kod nas je mortalitet iznosio 48 odsto – istakao je Vulić.
GLAS: Govorisemnogooprimarnojisekundarnojprevencijikardiovaskularnihbolesti. Možetelipojasnitištapodrazumijevaprimarna, aštasekundarnaprevencija?
VULIĆ: Prevencija poremećaja zdravlja podrazumijeva mjere u vezi sa očuvanjem, unapređenjem i uspostavljanjem zdravlja koje je narušeno. Ako sve ovo nije moguće, mjere su usmjerene ka usporavanju nepovoljnog toka i ishoda bolesti. Sveukupni cilj prevencije kardiovaskularnih bolesti kod pacijenata sa klinički ustanovljenom bolesti i kod osoba sa visokim rizikom je isti – da bude smanjen rizik od glavnih kardiovaskularnih posljedica i na taj način smanjena prijevremena invalidnost i smrtnost te da bude produženo preživljavanje i poboljšan kvalitet života. Primarna prevencija koronarne bolesti predstavlja prevenciju početka bolesti kod osoba bez ranijih simptoma. Ona obuhvata postupke koje treba sprovesti da do bolesti ne bi došlo. Može biti definisana kao prevencija procesa aterosklerotske bolesti. Sekundarnu prevenciju čine mjere koje su na raspolaganju i pojedincima i čitavoj populaciji radi otkrivanja oboljenja, bržeg i uspješnijeg intervenisanja, odnosno, sve mjere usmjerene protiv napredovanja ili vraćanja bolesti (recidiva) kod osoba sa već utvrđenim oboljenjem. Sekundarnu prevenciju kardiovaskularnih bolesti činile bi mjere čiji je cilj sprečavanje vraćanja bolesti i progresije ateroskleroze kod osoba koje već imaju razvijenu aterosklerotsku bolest.
GLAS: Kolikojesamaprevencijavažnazazdravljesrca?
VULIĆ: Razvoj bolesti srca i krvnih sudova je u velikoj mjeri povezan sa stilom života i srodnim faktorima rizika. Postoje naučni dokazi da promjena stila života i redukcija faktora rizika mogu usporiti razvoj bolesti srca i krvnih sudova i prije i poslije ispoljavanja kliničkih manifestacija. Pod znatno većim rizikom je osoba koja ima više umjerenih faktora rizika nego druga osoba koja ima samo jedan, ali jako visoki faktor rizika. Vodiči za faktore rizika su prije bili zaokupljeni procjenom samo jednog faktora rizika – hipertenzijom, hiperlipidemijom ili dijabetesom, što je rezultovalo neprikladnim isticanjem samo pojedinačnih visokih faktora, a ne na sveukupnom nivou rizika nastalom kombinacijom više faktora. Ovakav pristup potvrđuje tri važne činjenice: da kardiovaskularne bolesti imaju multifaktorsku etiologiju, da faktori rizika mogu imati višestruke efekte i da kao ljekari treba da se bavimo kompletnom osobom, a ne samo jednim faktorom rizika kod te osobe. Modifikacija faktora rizika je ključni dio primarne i sekundarne prevencije bolesti srca i krvnih sudova. Glavni faktori rizika ostaju važni prediktori dugogodišnje prognoze kod osoba sa ovim oboljenjima. Ključno je postići promjenu načina života i optimatizaciju kontrole faktora rizika. Bolesnici koji su uspjeli da ostvare povećanje fizičke aktivnosti i promjenu ishrane smanjili su relativni rizik za 54 odsto, a oni koji su prestali pušiti za 43 odsto pojavu novih događaja narednih šest mjeseci.
GLAS: Štasepreporučujeosobamasapovećanimrizikomodkardiovaskularnihbolestiuprevencijisrčanogudara?
VULIĆ: U skladu sa novim preporukama o prevenciji kardiovaskularnih bolesti definisane su ključne komponente primarne prevencije: promjena životnih navika, prestanak pušenja, zdrava ishrana sa naglaskom na unos povrća, voća, mahunarki, orašastih plodova, integralnih žitarica i ribe, uz umjereno korišćenje soli, balans kalorija, fizička aktivnost, odnosno 150 minuta fizičke aktivnosti umjerenog intenziteta sedmično ili 30 minuta dnevno i takođe mala doza acetilsalicilne kiseline 75-100 mg kod osoba od 40 do 75 godina sa visokim rizikom (povišen krvni pritisak, dijabetes, povišen holesterol), ukoliko nemaju povišen rizik krvarenja. Potrebno je analizirati psihosocijalne faktore putem kliničkih intervjua da bi bile identifikovane barijere u sprovođenju mjera promjene načina života i adekvatne primjene lijekova. Neophodno je insistiranje na promjeni načina života i korišćenju kardioprotektivnih lijekova (ACE inhibitori, beta blokatori, statini, antiagregacioni lijekovi) u postizanju ciljnih vrijednosti kod bolesnika sa kardiovaskularnim bolestima.
Pregledi
GLAS: Kadaikolikočestojeneophodanpregledkardiologa?
VULIĆ: Pacijenti sa faktorima rizika u okviru primarne prevencije dolaze po preporuci porodičnog ljekara, dok oboljeli u okviru sekundarne prevencije dolaze na kardiološke kontrole svakih četiri do šest mjeseci.
